Coraz więcej osób dba o zdrowe odżywianie i zwraca uwagę na prawidłowy sposób dostarczania organizmowi niezbędnych substancji odżywczych. Wzrasta świadomość konsumentów w stosunku do oferowanych na sklepowych półkach produktów, na zakupach coraz częściej kierujemy się znajomością składu i wartości odżywczych. Zwolennicy zarówno surowych jak i świeżych potraw są głęboko przekonani o tym, że to ich poglądy na dietę są najlepsze. Jednak zupełnie podobnie przekonują do swej racji również ci, którzy wolą spożywać żywność po ugotowaniu i termicznej obróbce. Dlatego dzisiaj weźmiemy pod lupę te dwie grupy, które mają zwolenników zarówno surowego, jak i gotowanego jedzenia. Oczywiście, ze świeże warzywa, jak i owoce jedzone na surowo są bardzo zdrowe i nie może zabraknąć ich w naszej codziennej diecie. Zalecane jest spożywanie ich pięć razy dziennie. Tyle razy dziennie należy sięgnąć po świeży owoc, warzywa lub wypić szklankę świeżego, niesłodzonego soku. Jednak w porze zimowej bardzo trudno jest poradzić sobie bez rozgrzewającej zupy lub świeżo usmażonego dania. Ciepłe posiłki są ważne dla naszego organizmu, ponieważ pomagają regulować metabolizm i procesy trawienne, oraz pomagają utrzymać temperaturę ciała.
Kto nie powinien jeść surowych posiłków?
Jak w każdej diecie, istnieją pewne ograniczenia w spożywaniu surowych potraw. Świeżych i surowych posiłków nie powinny spożywać osoby o zbyt wrażliwych żołądkach oraz ci, którzy cierpią na zespół nadwrażliwego jelita. Dzieje się tak, ponieważ o ile błonnik pokarmowy ma dobry wpływ na trawienie u osób zdrowych, w takim przypadku zbyt duża ilość surowego błonnika nie wpływa korzystnie na wrażliwe jelita. Zazwyczaj również osoby starsze i małe dzieci powinny jeść ugotowane warzywa. Zwłaszcza w ich diecie powinna sią znaleźć kapusta, brukselka czy kalafior. Ich spożywanie zapobiega powstawaniu wzdęć i bólów brzucha. Kiedy ktoś cierpi na schorzenia nerek, także powinien ostrożnie dobierać rośliny spożywane na surowo, a zwłaszcza ograniczyć te, które zawierają szczawiany, ponieważ w przewodzie pokarmowym może się zbierać się w postaci piasku i odkładać, tworząc kamienie nerkowe. Również osoby chorujące na tarczycę nie mogą jeść na surowo warzyw: muszą zrezygnować z brukselki czy kapusty pekińskiej, ponieważ spowalniają one wytwarzanie hormonów tarczycy. W takim przypadku dla ich zdrowia zaleca się bardzo długie gotowanie warzyw. Gotowana żywność o wiele szybciej niż surowa trafi do organizmu, nie musi być tak długo przeżuwana, jak w przypadku potraw ze świeżych warzyw i owoców.
Co jest zdrowsze? Jedzenie gotowane czy surowe?
Mówi się, że gotowanie pozbawia zieleninę wartości odżywczych . Nie do końca jest to prawda: ponieważ niektóre warzywa wręcz pod wpływem wysokiej temperatury dodatkowo zyskują na wartości. Zaliczane do nich są pomidory i marchew. Podczas gotowania tych warzywa uwalniane są karotenoidy oraz likopen. To są bardzo silne przeciwutleniacze, które stosuje się w profilaktyce chorób nowotworowych czy chorób serca. Oczywiście, warzywa można również „przegotować”. W takich przypadkach nasze warzywne posiłki stracą aż do 80 % całkowitych wartości odżywczych. Aby temu zjawisku zapobiec, najlepszym rozwiązaniem będzie gotowanie warzyw w jak najmniejszej ilości wody lub na parze i to dość krótko. Dodatkowo takich warzyw jak fasola, soczewica, lub soja czy groch nie należy spożywać na surowo. Większość substancji w nich zawartych będzie najlepiej przyswajana przez nasz organizm po ugotowaniu. Dzieje się tak dlatego, że część białek zawartych w roślinach strączkowych ulega rozpadowi dopiero po sfermentowaniu lub ugotowaniu. Dlatego ugotowane lub przetworzone będą łatwiej trawione przez nasz organizm. Gotowanie ma również swoje wielkie zalety, gdyż bardzo dobrze konserwuje żywność. Ponadto wysokie temperatury zabijają wszelkie szkodliwe dla zdrowia ludzkiego bakterie. Jeśli jednak bardzo chcemy przejść na dietę, która będzie złożona głównie z surowych warzyw i nieprzetworzonych termicznie potraw, dobrze będzie zasięgnąć opinii specjalisty od żywienia: dietetyka lub lekarza.
Co wybieramy?
Najważniejszym organem w całym układzie pokarmowym oraz odgrywającym kluczową rolę w procesie trawienia są jelita. To one w bardzo dużej mierze odpowiadają za nasze zdrowie, ich mikroflora decyduje o prawidłowym procesie wchłaniania dostarczanych do organizmu składników odżywczych. Na surowo bardzo ważne dla zdrowia są przyjmowane produkty mleczne fermentowane, takie jak kefir, jogurt naturalny niesłodzony czy maślanka oraz surowe kiszone warzywa, takie jak ogórki, kapusta czy konserwowa papryka. One dostarczają naszym jelitom największą dawkę dobroczynnych dla nas bakterii. Ważnym jest zachowanie dobrych proporcji pokarmów surowych, jak i tych potraw gotowanych. Odpowiednio zbilansowana dieta zawierająca w sobie zarówno surowe, jak i gotowane potrawy, najlepiej skonsultowana ze specjalistą od żywienia lub lekarzem, zapobiegnie niepożądanym zaparciom, niedoborom witamin oraz różnym niestrawnościom, chorobom żołądka czy też jelit.
