Ból śródstopia dotyka wiele osób, najczęściej są to kobiety w ciąży, sportowcy uprawiający wytężony wysiłek fizyczny, czy osoby wykonujące pracę stojącą. Bóle śródstopia towarzyszą też otyłości, a także występują przy długotrwałym noszeniu nieprawidłowego obuwia, czyli wysokich obcasów lub zbyt ciasnych butów, ze zwężanymi czubkami, co może przyczyniać się nie tylko do bólu, ale także do powstawania zwyrodnień i deformacji takich jak halluksy, szereg deformacji kości palca, a także płaskostopia.
Dolegliwości przodostopia
Najczęściej spotykane schorzenia przodostopia to:
- paluch koślawy, czyli hallux. Objawia się nieprawidłowym ustawieniem I palca stopy. Wynika z predyspozycji genetycznych, ale też czynnikiem zewnętrznym sprzyjającym jest noszenie złego obuwia. Mam na myśli przede wszystkim zbyt ciasne obuwie i wysoki obcas. Istotną rolę w powstawaniu paluchów koślawych ma tkanka łączna i mięśnie. Osłabienie mięśni krótkich i długich stopy oraz nieprawidłowa budowa tkanki łącznej przyczyniają się do tworzenia halluxów. Nieleczona deformacja może prowadzić do rozwoju zwyrodnień w stawie kolanowym i biodrowym.
- palce młotkowate, jest to zgięcie grzbietowe w stawie międzypaliczkowym bliższym. Zgięcie może mieć charakter statyczny lub dynamiczny. W początkowym stadium zgięcie ma charakter elastyczny, natomiast z upływem czasu staje się sztywne, utrwalone i nieodwracalne.
Nieustanne drażnienie szczytu zgięcia powoduję powstanie odcisku, który podczas chodzenia może powodować ogromny ból. W nasilonych deformacjach może dochodzić do zmian w kolejnych stawach przodostopia. Przyczynami powstawania palców młotkowatych jest:
– nieprawidłowe obuwie
– nadmierna długość palca,
– nadmierna długość kości śródstopia,
– hallux,
– stopa nadmiernie wydrążona,
– przykurcz mięśnia brzuchatego łydki,
– osłabienie funkcji mięśnia piszczelowego tylnego i strzałkowego długiego,
– choroba reumatyczna,
– zazwyczaj deformacja dopada ludzi po 50 roku życia, częściej dotyczy to kobiet niż mężczyzn. - płaskostopie poprzeczne, jest to wad stóp nabyta lub wrodzona. Charakteryzuje się obniżeniem kości śródstopia i spłaszczeniu łuku poprzecznego, spowodowane nadmiernym obciążeniem np. przez niewłaściwe buty. W celu zdiagnozowania płaskostopia wykonuje się podoskopię oraz pedobarografię. Głównymi objawami są:
– dolegliwości bólowe okolicy podeszwowej głów kości śródstopia,
– obrzęk,
– modzele i odciski pod II i III głową kości śródstopia.
Najbardziej skuteczną metodą leczenia płaskostopia poprzecznego jest wykonanie indywidualnych wkładek ortopedycznych, których celem jest amortyzacja.
