Hormony stresu – chemia organizmu w stresie

0
1641
hormony stresu

Hormony wydzielane przez organizm w czasu lęku mobilizują do radzenia sobie w trudnej, stresowej sytuacji. Takie krótkotrwałe funkcjonowanie hormonów nie nosi za sobą szkody dla zdrowia, wręcz odwrotnie – jest wiele dobre. Natomiast przedłużający się stres, a co za tym idzie – ciągłe funkcjonowanie hormonów stresu, może doprowadzić do rozwoju m.in. chorób układu krążenia oraz otyłości. Sprawdź, jak oddziałują hormony wydzielane przez organizm w okresie lęku. Hormony wydzielane przez organizm w okresie lęku to adrenalina oraz noradrenalina (katecholaminy) oraz kortyzol (glikokortykoid). Spośród wszelkich hormonów stresowych wydzielanych przez nadnercza do krwi, to adrenalina całości ważną rolę podczas napiętej sytuacji. Jest ona wydzielana jako pierwsza. W stanach przeżywania silnego lęku, jaki jest ponad 10-20 minut, produkowany jest kortyzol. Zadaniem hormonów lęku jest zapewnienie stanu gotowości organizmu w sytuacjach stresowych.

Hormony lęku – jak oddziałują? Adrenalina

Adrenalina (epinefryna) to hormon stresu wytwarzany w rdzeniu nadnerczy, a te w pewnych neuronach ośrodkowego układu nerwowego. Prekursorami adrenaliny są dopamina oraz noradrenalina, ta ostatnia spełnia funkcje hormonalne. Adrenalina oddziałuje na podniesienie poziomu glukozy we krwi, pośredniczy w przenoszeniu impulsów ze współczulnego układu nerwowego do tkanek. A jaką rolę spełnia w czasu lęku? Adrenalina oraz noradrenalina działają zwłaszcza na układ krążenia – usprawniają krążenie oraz zwiększają częstotliwość rytmu serca – oraz usprawniają napięcie mięśni. Adrenalina zwiększa również zapotrzebowanie organizmu na tlen (zwiększa wysycenie tlenem mózgu i innych tkanek) oraz podnosi temperaturę ciała.

stres a hormony stresu jak kortyzol czy adrenalina

Hormony lęku – jak oddziałują? Kortyzol

Funkcjonowanie adrenaliny oraz noradrenaliny podczas lęku zwiększa kortyzol, który także podnosi stężenie glukozy we krwi.
Poza tym kortyzol całości oraz różne funkcje – wpływa na gospodarkę białkową (zwiększa katabolizm, czyli rozpad białek), węglowodanową (zwiększa glukoneogenezę oraz glikogenogenezę), tłuszczową (zwiększa lipolizę, czyli mechanizm rozpadu trójglicerydów) oraz wodno-elektrolitową (zatrzymuje sól w organizmie, a zwiększa wydalanie potasu). Wykazuje również funkcjonowanie przeciwzapalne (zmniejsza stany zapalne oraz alergie) oraz immunosupresyjne (osłabia funkcjonowanie układu odpornościowego). Podnosi także ciśnienie krwi, wzmaga wydzielanie soku żołądkowego oraz powoduje uwalnianie wapnia z kości.

Stres psychologiczny oraz organiczny

Przede wszystkim należy rozróżnić dwa rodzaje lęku, który dotyczy organizmu człowieka. Pierwszy z nich to stres psychologiczny, odczuwany jako silny dyskomfort wynikający z przeżywania przez człowieka jakiejś sytuacji. Niejednokrotnie wynika z analizy możliwości osoby w systemie do wymogów sytuacyjnych. Obecnie wiadomo, iż tenże sposób lęku może wywołać prawdziwe spustoszenie w organizmie ludzkim. Drugi typ lęku to stres organiczny. Nazwa ta zbliża się do każdych sytuacji, które doprowadzają do zachwiania stabilności fizjologicznej w naszym ciele. Stresem organicznym jest na przykład dolegliwość nowotworowa, uraz lub zapalenie płuc. Dotyczy on także biologii człowieka na poziomie reakcji chemicznych, czego dowodem jest stres oksydacyjny. Podobnie jak stres psychologiczny, stres organiczny diametralnie zmienia gospodarkę hormonalną.

[Głosów:0    Średnia:0/5]
PODZIEL SIĘ

BRAK KOMENTARZY

ZOSTAW ODPOWIEDŹ